时扬轻轻环住卜月,柔声地说了一句:“对不起,妈。”
卜月扑进时扬怀里,情绪有些激动。
就在这时,时景清走了过来,他看着时扬,言语之间带着几分祈求的意味:“阿扬,我和你妈妈都老了,在你离开深城的这段时间,我们都病了。”
https://www.cwzww.com https://www.du8.org https://www.shuhuangxs.comabxsw.net dingdianshu.com bxwx9.net
kenshu.tw pashuba.com quanshu.la
tlxsw.cc qudushu.net zaidudu.org
duyidu.org baquge.cc kenshuge.cc
qushumi.com xepzw.com 3dllc.net